Üzüm Çeşitleri Nelerdir? Üzüm Çeşidi Nerede Yetişir?
Üzüm çeşitleri nelerdir? Üzüm, ülkemizde ve dünyada çok fazla yaşadığı yapılan bir bitkidir. Ülkemizde en fazla rastlanan üzüm çeşitleri arasında çavuş üzümü, Sultani üzümü Adana karası, İzmir üzümü horoz karısı, misket üzümü, öküz gözü, müşküle, Hamburg misketi, Bornova misketi gibi çeşitler yer alıyor. Üzümler çekirdekli çekirdeksiz kırmızı beyaz ve siyah üzüm gibi pek çok farklı renge de sahip. Çiftçiler için ekonomik gelir kaynağı arasında yer alan üzümün ana vatanı ise Anadolu'yu da içine alan Kafkasya ve küçük Asya’yı kapsayan bölgeler olduğu düşünülüyor.
Üzüm Çeşidi Nerede Yetişir?
Üzüm çeşidi nere yetişir? Öncelikle ülkemiz çok eski bir bağcılık kültürüne sahiptir ve pek çok farklı üzüm çeşidine de ev sahipliği yapan Türkiye’de 1200 kadar farklı üzüm çeşidi yetişiyor. Ülkemiz üzüm yetiştiriciliği için en verimli ve elverişli topraklara sahip. Ülkemizin Marmara Ege Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde üzüm yetiştiriciliği yapılıyor. Amatör ve ticari olarak yapılan üzüm yetiştiriciliği ile ülkemiz dünyada bağ alanı bakımından 4. sırada yer alıyor. Ayrıca yaş üzüm yetiştiriciliğinde ise 6. sırada yer almaktadır. Üzüm yetiştiriciliğinin 1. şartı üzümün iklim ve toprak istekleridir. Üzüm iklim ve toprak bakımından seçici özelliğe sahip. Doğru faktörler bir araya getirildiğinde verimli bir şekilde hasat yapılması mümkün. Üzüm yetiştiriciliğinde rüzgardan korunan yerler çok daha uygun. Bu nedenle rüzgara karşı korunaklı olan bu yerler üzüm yetiştiriciliği için tercih ediliyor.
Üzümün çeşidi ne olursa olsun girişim sürecini tamamlayana dek belli bir ısıya ihtiyaç duyuyor. Bu nedenle üzüm bağının kurulacak olduğu yerlerde yıllık sıcaklık toplamının en az 1600 derece olması öngörülüyor. Ekonomik üretimde ise yıllık ortalama sıcaklığın 9 ila 21 derece olması tavsiye ediliyor. Sıcak mevsimlerde ise bu sıcaklık 17 ile 20 derece arasında olmalı. Erken olgunlaşan üzüm çeşitlerinde tam çiçeklenme dönemi itibari ile olgunlaşma sürecine kadar 1600 ile 2000 dereceye değin sıcaklık toplamına ihtiyaç duyuluyor. Geç olgunlaşan üzüm çeşitlerinde ise 3000 derece ya da daha üstünde sıcaklık toplamına ihtiyaç var. Üzüm asmasının kökleri derine indiğinden dolayı üzüm bitkisi kısmen daha az yağışlı iklimlerde de yetiştirilebiliyor. Yıllık yağış miktarının yanı sıra bağcılık için önem taşıyan bir diğer unsur da yağış dağılımıdır.
Kış ve ilkbahar aylarının başlarında yağan yağmurlar üzüm yetiştiriciliği için oldukça faydalı. Yaz aylarının başlarında ve ilkbahar aylarının sonlarındaki yağmurlar ise mantar riskini artırdığından dolayı bağcılıkta tehlike oluşturabiliyor. Üzüm ilkbahar ve sonbaharda görülen don olaylarından zarar gören bir bitki. Bununla birlikte üzüm güneşi seven bitkilerden olduğu için gelişme süreci boyunca en az 1200 ile 1300 saat güneşe ihtiyaç duyuyor. Ticari üzüm yetiştiriciliğinde ise bu süre 1.500 ile 1600 saat ve daha üzerinde hesaplanıyor. Bağcılıkta üzüm kökleri derine indiğinden dolayı üzüm asmalarının yumuşak dokulu toprakta yetiştirilmesi gerekiyor.
Yaz aylarında kurak ve az yağışlı topraklar üzüm yetiştiriciliği için oldukça ideal. Asmanın bulunduğu toprağın derin ve su tutma kapasitesinin yüksek olması gerekli nokta eğer toprağın yapısı asmanın kök gelişimi için uygun ise mineral bakımından fakir olan topraklarda bile üzüm yetiştiriciliği yapılabiliyor. Üzüm bitkisi asitli topraklar alkali ve nötr topraklarda yetişebiliyor. Çok düşük pH değerine sahip olan arazilerde ise fosfor gibi bazı besinlerin eksik olması üzüm yetiştiriciliği için sorun teşkil edebiliyor. Bağcılıkta toprak analizi yalnızca toprağın üst katmanından değil üst ve orta toprak katmanlarından yapılmaktadır. Bu sayede üzüm yetiştiriciliği için en doğru toprak analizi yapılabiliyor.
