Tükenmiş Anne Sendromu? Anne Olup Pişman Olanlar Kadınlar?
Uykusuz Anne
Uykusuzluktan tuşların yerini göremediğim için ezbere harflerle yazıyorum.
Benim için bu sabah, diğer günlerden daha anlamlı olabilirdi. En azından özel bir gün seçme imkânım olsaydı tam olarak bu sabahı seçerdim. Çünkü hiç olmadığım kadar yorgun, bitkin ve sıkıcıyım. Sıkıcılık bir ruh hali olmayabilirdi. Ama beni tanısaydınız, itiraz etmezdiniz.
Horozlar öter, tan yeri ağarır ve minik arılar bal özü toplamak için çiçek tarlalarına doğru yola çıkar. Bense erkenden kalkma işini abartıp 02:34’de, 03:56’da, 04:22’de ve 05:12’de tekrar tekrar uyanırım. Güne erken başlama olayına yeni bir boyut getirdim. Tüm bunların hepsi daha iyi bir gelecek ve daha iyi bir uyku için… Uyku mu? Öyle demek istemedim. Yani, uykum olduğundan da değil. Sadece çocuğumun mutluluğu her şeyden önemli. Uykumdan bile... Kendimi kandırmıyorum. Bunu size ispatlayacağım.
Eğer yerimden kalkabilirsem yapılacakların hepsini hızlıca halledeceğim. Çünkü anneler böyle yapar. Anneler, uyumaz, yorulmaz, pes etmez ve yollarından dönmezler. Çocuklarının bir damla gözyaşı için günlerce aç ve uykusuz kalabilirler.
Yine de biri çocuğumu bir saatliğine benim yerime kucaklasa, onunla oyun oynasa ya da en azından yemeğini yedirse... Ben de bir saatliğine uyusam. O zaman daha dirayetli daha mutlu ve daha sabırlı olabilirim. Biri beni duyana kadar çocuğum büyüyecek ve ben de az uykuyla neler başarabilirim onu öğreneceğim.
